Czego nie robić, ucząc się języków? – 10 rad węgierskiej poliglotki Kató Lomb

1.

Nie odkładaj rozpoczęcia nauki nowego języka – albo powrotu do nauki – do czasu planowanej podróży za granicę. Spróbuj raczej dotrzeć do ludzi porozumiewających, którzy się nim porozumiewają i odwiedzają twój kraj, ale nie mówią w twoim języku. Mogą to być krewni czy przyjaciele. Jeżeli będziesz im towarzyszyć, oprowadzając po mieście, pomogą ci przez wdzięczność wzmocnić twoją wiedzę na temat ich języka. Wzbogacą twoje słownictwo i nie będą zwracali uwagi na popełniane przez ciebie błędy.

2.

Nie oczekuj takiego samego zachowania ze strony swoich rodaków. Nie ćwicz z nimi języka obcego, ponieważ będą zwracać uwagę na twoje błędy albo, w najlepszym przypadku, będą dawać ci do zrozumienia wymownymi minami, o ile lepiej od ciebie sobie radzą.

3.

Nie myśl, że nauka z nauczycielem na kursie, jakkolwiek intensywna i dogłębna by była, będzie dobrą wymówką do tego, by uniknąć samodzielnej pracy z językiem. Powinieneś od samego początku starać się przeglądać ilustrowane magazyny i słuchać programów radiowych lub nagrań.

4.

Gdy będziesz przeglądać materiały, nie popadaj w obsesję z powodu słów, których nie znasz, i struktur, których nie rozumiesz. Buduj zrozumienie w oparciu o to, co już potrafisz. Nie sięgaj w sposób automatyczny po słownik, jeżeli napotkasz na jedno lub dwa słowa, których nie rozumiesz. Jeżeli jakieś wyrażenie jest istotne, pojawi się ponownie, a jego znaczenie stanie się wówczas jasne; jeśli zaś nie jest ważne, niewiele stracisz, jeśli je pominiesz.

5.

Nie powstrzymuj się przez notowaniem swoich przemyśleń własnymi słowami i przy wykorzystaniu znanych ci wyrażeń. Używaj prostych zdań. Wyrazy, których w danym momencie nie jesteś w stanie sobie przypomnieć, mogą być zastąpione słowami z twojego własnego języka.

6.

Niech strach przed popełnianiem błędów nie zniechęca cię do mówienia. Strumień słów wywołuje reakcję łańcuchową: kontekst wprowadzi cię na właściwe tory.

7.

Nie zapominaj o licznych wyrażeniach wypełniających wypowiedź i o zdaniach, które pozwalają rozpocząć konwersację. Wspaniale jest móc przełamać lody kilkoma formułkami, znajdującymi się zawsze pod ręką i mogącymi przełamać początkowe zażenowanie towarzyszące rozmowie. Można zacząć od takich wyrażeń jak: “Mój francuski jest trochę niepewny” albo “Mówiłem ostatnio po rosyjsku dość dawno temu” itd.

8.

Nie ucz się na pamięć żadnego elementu językowego (wyrażenia) wyrwanego z kontekstu, częściowo dlatego że słowo może mieć kilka różnych znaczeń: np. angielski wyraz comforter może odnosić się do osoby, która pociesza inną, ale może również być używane w odniesieniu do szala z dzianiny, kołdry lub pierzyny, albo jeszcze do smoczka dla niemowlaków. Poza tym dobrze jest od samego początku przyzwyczajać się do niezwracania uwagi na kłębowisko możliwych tłumaczeń danego słowa na nasz język, a zacząć odnosić je do pokrewnych wyrazów w nowym języku lub do kontekstu, w którym najczęściej je spotykaliśmy.

9.

Nie pozwól, by nowo poznane struktury i wyrażenia wisiały w powietrzu. Zaczep je w pamięci poprzez dopasowywanie ich do innych, nowych układów: do sfery twoich zainteresowań, do rzeczywistości twojego życia.

10.

Nie wstydź się uczyć wierszy i piosenek na pamięć. Dobra dykcja odgrywa ważniejszą rolę w mowie niż samo poprawne wymawianie pojedynczych dźwięków. Wersy i melodie narzucają pewne ograniczenia. Wymagają, by pewne dźwięki wymawiać w nich długo, a inne krótko. Ich wewnętrzny rytm prowadzi ludzi i pozwala im uniknąć intonacyjnych pułapek ich ojczystego języka.

Źródło: Kató Lomb, Polyglot. How I learn languages